ΕΝΑ ΑΝΤΙΟ

Ήθελα μόνο ένα αντίο
έστω κρυφό έστω στερνό
σ όσα δεν έχουν γυρισμό
και αφορούν εμάς τους δύο.

Σε μια νύχτα φωτισμένη
απ τα καντήλια τ ουρανού
ψαλμούς ν ακούω εσπερινού
νάναι η ψυχή μου αναπαυμένη.

Παράπονο αχνιστό στο νου οι σκέψεις
η σιωπή φυλάκισε και πάλι την αλήθειες
πως απ το θάνατο να ξαναζωντανέψεις
τα όνειρα και τις χαρές τις κρύφιες.