Κυριακή 23 Αυγούστου 2020

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

MONO ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ

Μη μου ζητάς να σ απαντήσω
δεν έχω τίποτα να πω.
Τίποτα να σου εξηγήσω
μόνο ένα όνειρο αγαπώ.

Μονάχα εσένα να ρωτήσω
που χάθηκες τόσο καρό
και θέλεις πίσω να αφήσω
όλα εκείνα που πονώ.

Έχει καθίσει η αγάπη
μες στη καρδιά παντοτινά
όμως το δάκρυ από τα μάτια
δεν σταματά ν αργοκυλά.

Αφού η πίστη έχει φύγει
από εσένα τώρα πια
και μια πληγή μέσα μου ανοίγει
η μοναξιά είναι συντροφιά.

Δεν έχει πλέον σημασία
δίπλα σου έζησα καιρό
Δεν σε κατάλαβα αυτή είναι η ουσία
χαράμισα τα χρόνια μου θαρρώ

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

TO TIMHMA

Τώρα που σκέπτομαι ξανά
μία ζωή πια περασμένη
τα λάθη της ήταν πολλά
και μια αγάπη πια χαμένη.

Ήταν τα όνειρα πολλά
μα μας τα ζήλεψε ο χρόνος
είμασταν πλάσματα δειλά
μας άφησε η μοίρα μόνους.

Σε μία κάμαρη κλειστή
και ένα δάκρυ να κυλάει
η μοναξιά κυκλοφορεί
και μοναχά αυτή μιλάει.

Είναι το τίμημα βαρύ
για δυο ψυχές που θελαν μόνο
αυτή η αγάπη που είχαν βρει
να διαρκέσει μες στο χρόνο.

Και να απόψε στη σιωπή
ξανά γυρίζουν όλα πίσω
όμως ο χρόνοε θα μου πει
είναι αργά για να δακρύσω.

Το τέλος έχει κάθε αρχή
κι ο πόνος τη καρδιά τρυγάει
κι όσο κι αν κλαίει η ψυχή
κι όσο κι αν η καρδιά πονάει.


Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

MOΝΑΞΙΑ.

Έμεινα μόμη
σαν ανεμώνη
μέσα στο κρύο
στη παγωνιά.
Θέλω να γείρω
μα όλα τριγύρω
είναι απέραντη ερημιά.
Τα όνειρά μου
φύγαν και κείνα
τα πήρε κύμα
πολύ μακριά.
Έμεινα μόνη
χωρίς τιμόνι
βαδίζει πλέον η καρδιά.
Χ.ανω το δρόμο
σταυρό στον ώμο
θα κουβαλάω
κάθε φορά.
Έχω γεράσει
και έχω χάσει
αυτά που δίναν
σε με χαρά.
Νιώθω μονάχη
όπως οι βράχοι
που τους χτυπάνε
τα κύματα.
Φύγαν τα χρόνια
σαν χελιδόνια
κι αφήσαν πίσω
συντρίμματα.
Μάθε ψυχή μου
αυτή ειναι η ζωή μου
στην κατηφόρα
δεν σταματάς
Μα εσύ στολίσου
γιατί θυμήσου
έτοιμη νάσαι
εκεί που πας.




Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

ΕΦΥΓΕΣ

Έφυγες και έκλεψες όλη τη χαρά μου
τίποτα δεν έμεινε όλα έχουν χαθεί
μόνος μου σαλπάρισα με τα όνειρά μου
σε μεγάλα πέλαγα είχα ανοιχθεί.

Ένα ακυβέρνητο ήμουνα καράβι
της ζωής τα κύματα πάνω μου χτυπούσαν
Κάποιο φάρο πρόσμενα να δω μες στο σκοτάδι
κι όλο σε περίμενα κι όλο σε ζητούσα.

Τώρα πια κουράστηκα κάπου θε ν αράξω
σε λιμάνι απάνεμο νάβρω μια γωνιά
γιατί είναι ανώφελο άλλο να σε ψάξω
πριν τρελοί αέρηδες μου σκίσουν τα πανιά.

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ

Πως μπορώ πια να σου μιλήσω
είναι η καρδιά πλέον κλειστή
ούτε τα χείλη να φιλήσω
ούτε πια όρκους να σου πει.

Κρατώ μονάχα ένα βλέμμα
μόνο εκείνο το κρατώ
και κείνο ξέρω είναι ψέμα
μα θα το έχω φυλαχτό.

Το θέλω για να μου θυμίζει
πως είναι τάχα η ζωή
όπως θέλει εκείνη τα γυρίζει
και μας αφήνει μια πληγή.

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

ΣΑΝ ΟΡΑΜΑ

Σαν όραμα θα ήθελα
ξανά να σ αντικρίσω.
Η προσμονή τυραννική
είναι για την καρδιά.
Κι όταν αθέλητα γυρνώ
και βλέπω πάλι πίσω
τότε νιώθω με δέρνουνε
της λύπης τα κλαδιά.

Βλέπω τον δρόμο έρημο
και σκοτεινό και κρύο.
Μένουν όλα ασάλευτα
ασάλευτη κι εγώ
Ποια μοίρα ποία με κυνηγά
σε έρημο τοπίο
που χείμερες και όνειρα
μάταια κυνηγώ.

Πόσες φορές πια ξάγρυπνος
με κουρασμένα μάτια
στην φαντασία έπλαθα
από σε μια ζωγραφιά
και κείνη ολόφωτη μπροστά
σαν μυθική νεράιδα
επρόβαλε σαν όνειρο
αιθέρια ομορφιά,