Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

O ΤΗΛΕΦΩΝΗΤΉς ΣΟΥ.

Απόψε τηλεφώνησα
ν ακούσω τη φωνή σου.
Αντί για σένα απήντησε
ο τηλεφωνητής σου.
Σκεφτόμουν που να ήσουνα
αργά μια τέτοια ώρα
έβρεχε έξω δυνατά
μια μανιασμένη μπόρα.
Μονάχος μες την κάμαρη
απόψε σε ζητούσα
κι ο νους μου ε ταξίδευε
μακρυά κι αναπολούσα.
Τα βράδια που είμαστε μαζί
στην κάμαρη ετούτη
μούλεγες πως θα μ αγαπάς
στη φτώχεια και στα πλούτη.
Το λόγο δεν ε κράτησες
χάθηκες ένα βράδυ
και από τότε μέσα μου
έχω βαθύ σκοτάδι.
Σαν πληγωμένο ορφανό
ένιωσα την ψυχή μου
κι ένα αδυσώπητο κενό
γεμίζει τη ζωή μου.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου