Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ

Και τώρα που θα φύγω
μην πεις πως θα ξεχάσω
μα έστω και για λίγο
ότι ζήσαμε μαζί.

Θα σ έχω στην καρδιά μου
στη σκέψη μου θα είσαι
θα έρχεσαι στα όνειρά μου
φως σε ζωή πεζή.

Εσύ είσαι η αιτία
που νιώθω ότι υπάρχω
μου έδωσες το κουράγιο
για να χαμογελώ.

Πως η ζωή θ ανθίζει
για πάντα στη καρδιά μου
δίπλα μου σαν θα σ έχω
το χέρι σου να κρατώ.

Σ αφήνω με μια θλίψη
μα ελπίζω να περάσει
γρήγορα ο καιρός
γιατί θα μ έχεις λείψει
και η ψυχή μου θα είναι
σαν γκρίζος ουρανός.