ΚΡΙΜΑ,

Κρίμα εσύ που μ έδιξες
ποιόν δρόμο να βαδίσω
δεν είσαι τώρα δίπλα μου
για να με οδηγείς.
Τώρα π αργά αργά μονάχος μου
άρχισα να λυγίζω
δεν θα κρατώ το χέρι σου
σαν πέσω καταγής.

Μα όπου κι αν ευρίσκεσαι
και όπου είσαι κρυμμένος
σε μένανε η σκέψη σου
θα τρέχει νοερά
μονάχα Θεέ μου μην τυχόν
και είσαι πεθαμένος
τότε θα είμαι άτυχη
γι ακόμη μια φορά.