EΝΑΣ ΓΥΦΤΟΣ ΗΛΙΟΣ

Ένας γύφτος ήλιος
σκόρπαγε φιλιά στα σύννεφα.
Οι πύλες της σκέψης κλειστές
Ο νους έρμαιο του παρελθόντος.
Μια μέρα θα σ αναγκάσει
να ξεχωρίσεις το παρόν
και να διαβάσεις το μέλλον.
Κάποια ξεχασμένη από καιρό χορδή
θα δονηθεί ανάμεσα σ αγριολούλουδα.
Θα καταπιείς το λυγμό
που σκάλωσε στο λαιμό σου.
Θα γίνει κραυγή στο βάθος του μυαλού σου΄
Μία σκιά από ατόφιο σκοτάδι
ένα άηχο κλαυθμύρισμα ψυχής
ένα σφίξιμο πληγωμένου καινού.
Οι χαραμάδες του μπάζουν φόβους.
Όταν μια αστροφεγκιά
θα πετάξει πέτρες στη ψυχή σου.
Πράττοντας το καθήκον
χάνεις τη γεύση της ζωής
Τα λάθη των παλιών
γεννούν στους νέους την άρνηση.
Ένα βήμα τη φορά είναι αρκετό
να ανακαλύπτεις τη ζωή.

ΠΟΤΕ

Ποτέ μην κλάψεις μη θρηνήσεις
για όλα εκείνα τα παλιά
Όλα ο καιρός τα απαλύνει
όλα ο καιρός καθώς περνά.

Είναι η ζωή μέσα στο χρόνο
όπως μια λάμψη αστεριού
και χάνεται μέσα στο σύμπαν
σαν ένας κόκκος σιταριού.

Γι αυτό να μην τον σπαταλήσεις
μέσα στο πως και το γιατί
και έτσι να τον χαραμίσεις
ψάχνοντας για το κάθε τι.

ΑΓΑΠΗ

Πλαγιάζω μπλεγμένος μέσα στα μαλλιά σου
παγιδευμένος μέσα στα μάτια σου.
Τα πουλιά που φτερουγίζουν στους αιθέρας
δεν έχουν τέτοιο λυτρωμό γνωρίσει.
Τρυφερότητα κάθισε στην ψυχή μου.
Θωπεύω βελουδένια χρώματα στον αέρα.
Κοντά σου ξεφεύγω από το χρόνο.
Μια φωτιά κραυγάζει μέσα μου σιωπηλά.
Θερμή προσδοκία μιας καινούργιας ευτυχίας.
Άφησα να καταλάβεις την καρδιά μου.
Νιώθω τον κόσμο να περπατάει
πάνω στις δικές μου αξίες.
Πριν σε γνωρίσω ένα ποτάμι μοναξιάς
διάβαινε μέσα μου κι ας ήμουν μέσα σε κόσμο.
Σ αυτή τη μυστική γωνιά
κρύβω την αγάπη μου για σένα.
Μια αγάπη που κρατά όλο τον κόσμο μονάχη.

ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ

Όσο κι αν θέλεις να κρυφτείς
να κρύψεις όσο ποιο πολύ μπορείς
αυτά που σ έχουνε πληγώσει
μία σου λέξη αν θα πεις
ο απέναντι σου θα τα νοιώσει.

Δεν κρύβεται ποτέ η ψυχή
δεν προσποιείται δεν αλλάζει
πληγώνεται με μια ματιά
και κάθε πόνος την τρομάζει.

Μ ένα χαμόγελο ξεχνά
πληγώνεται με κάθε πίκρα
και όσος χρόνος κι αν περνά
όλο στα ίδια τριγυρνά
και κάποτε εκεί βουλιάζει.

Νύχτα που πέρασες κ απόψε
ξάγρυπνη μ άφησες και πάλι
πόσα δεν έφερες στον νου μου
τ ακούμπησες στο προσκεφάλι.

ΣΑΝ ΤΗ ΨΙΛΗ ΒΡΟΧΗ

Σαν τη ψιλή βροχή
η μοναξιά σε βρέχει
το πρόσωπο σου έχει σκεπάσει.
και ο χειμώνας δε λέει να περάσει.
Αργά το καλοκαίρι θα γυρίσει
κρύο  το σπίτι παγωμένη η βρύση.
Νεκρή φαίνεται γύρω η πλάση
Τ αγιόκλημα στον κήπο  έχει παγώσει
το τζάμι από μέσα έχει θολώσει.
Τα φύλλα απ τα κλαδιά
ο βοριάς έχει γυμνώσει.
Μουντό το σούρουπο σαν φτάνει
φοράει της νύχτας το καφτάνι
μαζί της το χορό της πιάνει
ώσπου ο ύπνος να έρθει λυτρωτής σου
με όνειρα γλυκά κοιμήσου
πως αύριο δεν θα είναι η μοναξιά μαζί σου.

XRONE MAKRINE

Γύρισε χρόνε μακρινέ
χρόνια αξέχαστα παλιά
δεν θα ξεχάσουμε ποτέ
τα νιάτα την ανεμελιά.

Πόλεμοι πίνες και χαμός
πλημμύρισαν όλη τη γη
μεγάλος ο ξεσηκωμός
μεγάλη είναι και η οργή

Ρωτούνε τα  μικρά παιδιά
ποιος είναι ο λόγος  το γιατί
ο φόβος μέσα στη καρδιά
και στη ψυχή έχει απλωθεί.

Η ελπίδα έχει πια χαθεί
το μέλλον άγνωστο είναι πια
τρομάζουν τα μικρά παιδιά
άραγε λύση θα βρεθεί/

Δίχως ελπίδα προσμονή
δεν βλέπουμε ούτε ένα φως
χάσαμε την υπομονή
αβάσταχτος καημός κρυφός.

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Τραγούδησε ένα τραγούδι της ψυχής
που να έχει μέσα τη χαρά μα και τη λύπη
πες και τα λόγια από καρδιάς μιας προσευχής
είναι το νόημα της ζωής όπου μας λείπει.

Ψυχές που ζούνε μέσα στο σκοτάδι
χάσαν το δρόμο και δεν ξέρουν που να πάνε
ζούνε μονάχες κ έρημες το βράδι
κλειστά παράθυρα και πόρτες τις φυλάνε.

Είναι αυτές που χτήσαν τοίχους στις αυλές
κανείς να μην τους βλέπει ούτε να τις ακούει
μόνο τις νύχτες ακούνε άγνωστες φωνές
δίχως ένα χέρι την εξώπορτα να κρούει.

Δεν θα ανοίξουν ούτε και το δειλινό
φυλακισμένες πίσω απ τα υψωμένα τοίχοι
παράθυρο αν άνοιγαν στον ουρανό
δεν  θα είχε η ζωή τους αποτύχει