ENA ΣΥΝΝΕΦΟ

Στον χλωμό τον ορίζοντα
ένα σύννεφο βρέχει.
Το γαλάζιο το χρώμα του
ο ουρανός πια δεν έχει.

Γύρω όλα προσμένουνε
να ξεσπάσει η μπόρα
στην καρδιά μου όμως έφτασε
κι όλο βρέχει από ώρα.

Δίπλα είμαι στη θάλασσα
και το κύμα κοιτάζω.
Όρθιο και κείνο σηκώνεται
το κοιτώ και τρομάζω.

Απ τα μάτια μου τρέχουνε
φοβισμένες ψιχάλες.
Της καρδιά μου τα κύματα
δέρνουν μπόρες μεγάλες.

Μέσα μου έχω μια θάλασσα
που ποτέ δεν  κοπάζει.
πoτε είναι γαλήνια
πότε κύματα βγάζει.

Και γω βάρκα που δέρνεται
ταξιδεύει μονάχη.
Δεν υπάρχει σωσίβιο
μόνο τύχη ίσως νάχει

Μην την πάρουν τα κύματα
και την ρίξουν σε βράχο.
Η ελπίδα μου έμεινε
συντροφιά μου πια νάχω.