Ο ΔΡΟΜΟΣ

Το δρόμο τον μακρύ που έχω μπροστά μου
βαδίζω με μεγάλη προσοχή
παρέα μου και με τα όνειρα μου
που αλλάζουνε σε κάθε εποχή.

Της νιότης τα έχω αφήσει σε μιαν άκρη.
Εκείνα ήταν γεμάτα προσμονή.
από εκείνα κράτησα ένα δάκρυ
για μια αγάπη τόσο μακρινή.

Μα πάντα τη ζωή μας σημαδεύουν
χωρίς εκείνα η ζωή είναι πεζή.
Τον νου μας πάντοτε τον ταξιδεύουν
χωρίς αυτά ο άνθρωπος δεν ζει