ΣΒΗΣΜΕΝΑ ΦΩΤΑ

Έλα και πες μου που θα μείνω
αφού είν η πόρτα σου κλειστή
μπροστά της την ψυχή μου αφήνω
γιατί νεκρό είναι το κορμί.

Φυσά αγέρας και χιονίζει
το κρύο είναι τσουχτερό.
Η νύχτα μόνη με φοβίζει
και συ χαμένος στο καιρό.

Ήρθα απρόσκλητη το ξέρω
με βήματα τόσο δειλά.
Είπα πως ίσως καταφέρω
έστω και λίγα όχι πολλά.

Σβησμένα βρήκα όμως τα φώτα
και συ δεν ήσουν πουθενά.
Όνειρο ήταν όπως πρώτα
που το φαντάστηκα ξανά.