ΕΙΚΟΝΕΣ

Ο ήλιος κουρέλιασε τα σύννεφα.
Χλωμός στο χρώμα του λεμονιού
για να βγει πρώτος στο παιχνίδι.
περνώντας μέσα από τα κλαδιά.
Και κείνα άπλωναν σαν χέρια να τον πιάσουν.
Γέρνα ν οι Μαργαρίτες και βούιζαν μέλισσες
ανάμεσα σε αγριολούλουδα.
Ξέφρενα χρώματα στον ουρανό
από το φως της δύσης.
Διάφανα σύννεφα βούλιαζαν
σιγά σιγά όσο περνούσε η ώρα.
Μια θάλασσα τόσο πολύ νερό
σε μια απέραντη αγκαλιά κλεισμένο.
Σε λίγο μια αστροφεγγιά πετούσε
πέτρες στην ψυχή μου.
Κλέβω μικρά μισοσβησμένα αστέρια.
Τα κρύβω στον κόρφο μου.
Η αναπνοή του Φεγγαριού απλώνεται.
Ζεσταίνει ένα ξεπαγιασμένο θαλασσοπούλι.
Ήταν μια γέννα στα σπάργανα του κόσμου.
Χρειαζόμαστε κορνίζες να κλείσουμε μέσα
τοπία που ζωγράφισε η ψυχή.
Αλλιώς μας τα παίρνει ο άνεμος.