Η ΧΟΡΔΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.

Δεν αφηγούμαι αυτά που έζησα
γράφω για να βεβαιωθώ πως είμαι ζωντανός.
Η μοναξιά της γραφής γεμίζει εικόνες.
Πιάνω από το χέρι τη φαντασία
ταξιδεύουμε εκεί που δεν πάει η λογική.
Ταξιδεύουμε μέσα στη μοναξιά του μύθου.
Νεκροί χρόνοι που περιβάλουν
ατέλειωτες περιοχές κενού
Το κρύο του κόσμου αιχμαλωτίζει
τις άτακτες σκέψεις μου.
Γέλια που κόβουν δρόμο
σε βγάζουν από το χτες στο αύριο..
Η χορδή της ψυχής σου βγάζει ήχο με σιωπή
ένα συναγερμό που παίρνει μπρος
μόνο με την ανάσα μας.
Πόσο δύσκολο να την προφυλάξεις
από τον θόρυβο που κάνουν τα λόγια των άλλων,