YΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΔΡΟΜΟΙ

Υπάρχουν πολλοί δρόμοι
για να μη φτάσεις πουθενά.
Κι άλλοι τόσοι να χαθείς.
Αυτοί συνθέτουν τη θλίψη.
Και τότε είμαστε δέσμιοι
του πουθενά.
Τα πρωινά που αχνίζουν
τα δένδρα και οι σκεπές
ταξιδεύω μοναχός
με πλοίο τ όνειρο μου.
Για να γεμίσω ονειρικά
ταξίδια την ψυχή μου.
Για να αγναντεύω πέλαγα
καράβια που αρμενίζουν.
Βραδιές αστεροφώτιστες
Φεγγάρια λυπημένα
ηλιόλουστες ανατολές
πολύχρωμες  να δω δύσεις.
Και σαν αέρηδες χαμένοι
στη βροχή
ν αφήνουνε σημάδια πάνωθέμου
τα λόγια σου βρεγμένα στη σιωπή
να φτάνουν ξέπνοα σε με Θεέ μου.