Κλειστά μην έχεις τα παράθυρα
άσε να μπει το φως του ήλιου.
Μην είσαι μόνη μες στη κάμαρη
στου σκοταδιού σου το βασίλειο.
Ας την καρδιά σου να είναι ελεύθερη
με κάθε τι μην την τρομάζεις.
Είναι η ζωή μας τόσο σύντομη
και μη στη πλάστιγγα τη βάζεις.
Αλλιώς δεν χαίρεσαι τα δώρα σου
που Ο Θεός άφθονα σου δίνει.
και τρέχεις τρέχεις τον κατήφορο
όπου ο δρόμος ξάφνου κλείνει.
Και ξάφνου αναλογιζόμαστε
γιατί ήρθαμε που πάμε
ποιος ο σκοπός μας ποιο το όνειρο
δεν το προσέξαμε γερνάμε.
Μην φυλακίζεις την καρδιά
άσε ελεύθερη να ζήσει
ξέρει αυτή να οδηγεί
ξέρει αυτή να περπατήσει.
άσε να μπει το φως του ήλιου.
Μην είσαι μόνη μες στη κάμαρη
στου σκοταδιού σου το βασίλειο.
Ας την καρδιά σου να είναι ελεύθερη
με κάθε τι μην την τρομάζεις.
Είναι η ζωή μας τόσο σύντομη
και μη στη πλάστιγγα τη βάζεις.
Αλλιώς δεν χαίρεσαι τα δώρα σου
που Ο Θεός άφθονα σου δίνει.
και τρέχεις τρέχεις τον κατήφορο
όπου ο δρόμος ξάφνου κλείνει.
Και ξάφνου αναλογιζόμαστε
γιατί ήρθαμε που πάμε
ποιος ο σκοπός μας ποιο το όνειρο
δεν το προσέξαμε γερνάμε.
Μην φυλακίζεις την καρδιά
άσε ελεύθερη να ζήσει
ξέρει αυτή να οδηγεί
ξέρει αυτή να περπατήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου