ΑΝΕΦΕΚΤΗ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ

Το φεγγάρι απόψε
άφησε τους αναστεναγμούς του
πάνω στην ήρεμη θάλασσα
κι ένα ασημένιο δρόμο
χάραζε πάνω της.
Τυλιγμένη στις σκέψεις
απολάμβανα την υπέροχη εικόνα
μιας μαγευτικής βραδιάς.
Ο  χρόνος τρέχει γρήγορα
δεν τον προλαβαίνουμε
και το μόνο που αφήνει πίσω του
είναι οι αναμνήσεις και οι ρυτίδες.
Αν μπορούσαμε να φυλακίσουμε
τις στιγμές μιας ζωής
θα φυλακίζαμε τον ίδιο το χρόνο.
Το ανέφικτο πως να γίνει εφικτό.
Ε να Αν πλανάται
μιας ανέφικτης προσδοκίας.