MHN KOITAΣ TON OPIZONTA.

Eίναι κάποιοι τόποι
που τους παίρνουν
οι άνθρωποι όταν φεύγουν.
Μια ακίνδυνη παραχώρηση
στον άνετο χώρο της φαντασίας.
Η μνήμη είναι ελευθερία
επιείκεια και αγάπη.
Η ζωή δεν είναι αυτή που έχουμε
είναι αυτή που περνάει.
Κάποιες φορές σαν ήλιος
στην καταχνιά του κόσμου
κι άλλες φορές σαν νύχτα
με ξεθυμασμένη ασπρίλα φεγγαριού
χωμένο στη μασχάλη ενός κλαδιού.
ή σαν έρπουσα πρωινή χαρά.
Όταν μαζεύονται τα σύννεφα
μην κοιτάς τον όρίζοντα
γιατί λακίζουν τα όνειρα.