Ο ΛΗΘΑΡΓΟΣ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ

Ένα ηλιοβασίλεμα
γεμάτο μελαγχολικά χαμόγελα.
Αν αφουγκρασθείς
ακούς τον ήλιο ν ακουμπά τους λόφους.
Η ζωή είναι ένα κοχύλι εύθραυστο.
Σαν καράβι ολοφώτιστο
αρμενίζει η ψυχή μου
πάνω σε μια σκοτεινή θάλασσα.
Σε πιο λιμάνι θα ξημερώσει άραγε.
Αφουγκράζομαι τη σιωπή.
Νανουρίζει τις σκέψεις μου
και κείνες τρέχουν
στο θόρυβο των αναμνήσεων.
Προσπαθούν να με ξυπνήσουν
από τον λήθαργο της λήθης.