Τα μάτια δείχνουν τη φυλαγμένη θέληση
που αναπαύεται στην άτολμη καρδιά.
Τα όνειρα ξαφνιάστηκαν σαν σμάρι περιστεριών
και σκόρπισαν μέσα στη νύχτα.
Το ωχρό πρόσωπό σου έγερνε δίπλα μου
και το θλιμμένο βλέμμα σου βόλι ήταν στη καρδιά μου.
Σαν άνεμος κακός η μοίρα γκρέμισε τη ζωή μας.
Με ραγισμένη τη φωνή βγαίνει ο αναστεναγμός μου.
Η καρδιά μας θριμάτησε από καιρό
όλα τα σχήματα της σιωπής.
Σκάλισα μέσα στο στήθος μου το τρυφερό σου όνομα.
Μες στα χέρια μου σαν σπασμένο κλαρί έγερνες.
Απόψε που τα μάτια μου τον ύπνο αποζητάνε
ας έρθει έτσι αθόρυβα τα μάτια μου να κλείσει.
που αναπαύεται στην άτολμη καρδιά.
Τα όνειρα ξαφνιάστηκαν σαν σμάρι περιστεριών
και σκόρπισαν μέσα στη νύχτα.
Το ωχρό πρόσωπό σου έγερνε δίπλα μου
και το θλιμμένο βλέμμα σου βόλι ήταν στη καρδιά μου.
Σαν άνεμος κακός η μοίρα γκρέμισε τη ζωή μας.
Με ραγισμένη τη φωνή βγαίνει ο αναστεναγμός μου.
Η καρδιά μας θριμάτησε από καιρό
όλα τα σχήματα της σιωπής.
Σκάλισα μέσα στο στήθος μου το τρυφερό σου όνομα.
Μες στα χέρια μου σαν σπασμένο κλαρί έγερνες.
Απόψε που τα μάτια μου τον ύπνο αποζητάνε
ας έρθει έτσι αθόρυβα τα μάτια μου να κλείσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου