Μία νύχτα ξυπόλητη πνιγμένη στις λάσπες
κρατούσε στην παλάμη της νεκρές χρυσόμυγες.
Η βροχή έπεφτε σαν τρελή
κυνηγημένη απ τους κεραυνούς.
Η θάλασσα μανιασμένη
ξαλάφρωνε από τα κύματα
στέλνοντας τα στη ξηρά.
Ένα σμάρι πουλιά ταξίδευαν
χωρίς αστέρια μέσα στη νύχτα.
Τα όνειρα είναι σαν τα πουλιά
ταξιδεύουν και χάνονται το πρωί.
Η λύπη γύρισε για μια στιγμή
κοίταξε τον ουρανό
και γέλασε πικρά.
κρατούσε στην παλάμη της νεκρές χρυσόμυγες.
Η βροχή έπεφτε σαν τρελή
κυνηγημένη απ τους κεραυνούς.
Η θάλασσα μανιασμένη
ξαλάφρωνε από τα κύματα
στέλνοντας τα στη ξηρά.
Ένα σμάρι πουλιά ταξίδευαν
χωρίς αστέρια μέσα στη νύχτα.
Τα όνειρα είναι σαν τα πουλιά
ταξιδεύουν και χάνονται το πρωί.
Η λύπη γύρισε για μια στιγμή
κοίταξε τον ουρανό
και γέλασε πικρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου