ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΣ

Μπερδεύτηκε στα κλώνια της λεύκας το φεγγάρι.
Χαμογελώντας άκουγε τα μυστικά της.
Τα ψιθύριζε στα σύννεφα
και κείνα είχαν τυλιχτεί στο λαιμό της νύχτας.
Χάσαν το δρόμο τους τ αστέρια.
έπεφταν σαν πουλιά
σβύναν στην απεραντοσύνη.
Δυο μάτια
φορτωμένα βροχή τα κοίταζαν