Ο ΑΚΙΝΗΤΟΣ ΑΝΕΜΟΣ

Στα φύλλα του χαμόγελου
τα μάτια σου σκοτείνιασαν.
Από ποια θλίψη
κατέβηκαν τα δάκρυα σου.
Από ποιο σκοτάδι
έχασε το δρόμο η καρδιά σου.
Παντού στις λυπημένες γωνιές
έγραψα το όνομα σου.
Μια λευκή αντηλιά
κρέμεται από τα μάτια σου.
Αυτό το φως με τυλίγει..
Αυτό το φως τρυπάει
τις έρημες ώρες μου.
Όταν θα φύγουμε
θα μείνει η σιωπή.
και ο ακίνητος άνεμος.
Εσύ και γω πολύ μακριά μέσα στη νύχτα..
Πόσα φεγγάρια θα είναι μάρτυρες
στις νοσταλγίες μας
όταν οι ορίζοντες θα κλείσουν για μας.