Τα μάτια σου απέραντη γαλήνη
σαν θάλασσα που όταν ηρεμεί
όταν το θρόισμα τ ανέμου την αφήνει
να φαίνεται ωραία γαλανή.
Τα μάτια σου δυο άστρα που φωτίζουν
έναν απέραντο γαλάζιο ουρανό
όταν εκείνος σκοτεινιάζει λαμπυρίζουν
τον φέγγουν πάλι και τον κάνουν φωτεινό.
Τα μάτια σου που όταν τα κοιτάζω
χάνομαι μέσα τους και νιώθω πως μεθώ
χάνω το βήμα μου το χρώμα μου αλλάζω
και μαγεμένος στέκομαι και τα κοιτώ.
σαν θάλασσα που όταν ηρεμεί
όταν το θρόισμα τ ανέμου την αφήνει
να φαίνεται ωραία γαλανή.
Τα μάτια σου δυο άστρα που φωτίζουν
έναν απέραντο γαλάζιο ουρανό
όταν εκείνος σκοτεινιάζει λαμπυρίζουν
τον φέγγουν πάλι και τον κάνουν φωτεινό.
Τα μάτια σου που όταν τα κοιτάζω
χάνομαι μέσα τους και νιώθω πως μεθώ
χάνω το βήμα μου το χρώμα μου αλλάζω
και μαγεμένος στέκομαι και τα κοιτώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου