ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΕΡΑ

Ο κόσμος είναι η εικόνα σου.
Σαν τον αέρα έχεις καλύψει όλο τον κόσμο.
Δεν  μπορώ να σ αγγίξω να σε δω να σ έχω.
Δεν υπάρχει στον κόσμο τόσος χρόνος
για να μ αναγκάσει να σε ξεχάσω.
Δεν θα πεθάνω ποτέ. Για να σε θυμάμαι.
Η σιωπή σου στέλνει τις φωνές σου.
Γύρω μου πετούν λόγια βουβά
ποιο εύγλωτα από τα ειπωμένα.
Ανοίγω το κουτί με τις εικόνες
και κείνες πλημμυρίζουν
φωταγωγώντας το μυαλό μου.
Αναπνέω το άρωμα της αθωότητάς σου.
Με ένα απλανές βλέμμα
κοιτάζω γύρω τη ζωή μου.
Τα μικροπράγματα που χαρακτηρίζουν
την ταυτότητα μιας προσωπικής ζωής.