![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgHJIEmeYNp8-rmjJSvnjZo6vD8dyeqm7U2GKNaz6eoxOaHj614lrzcedxlSNuJ4pVGxmDMHFzJRaQ7m6Da_98x6ptbEYsxETRWCAkEiyn9tuqqEMJe01T_IdVUi38Pu-fuWuTOmjTsF5yu/s1600/images.jpg)
η σκέψη μου από ψιλά κοιτάζει
την ερημιά π απλώνεται
στη γη και στους ανθρώπους΄΄
και στη τρισκότεινη νυχτιά
να κατεβεί διστάζει
Ξάφνου .φωτιά με πύρωσε
το πνεύμα το βουβό.
Μα ένα κύμα μ άρπαξε
και βγήκα στον αφρό.
Έτσι σαν πλοίο όρμισα
και πάλι προς τα μπρος
πριν να προλάβει άκριτα
με καταπιεί ο βυθός.
Και έτσι στο μακάριο
στο ρόδινο το φως
θεία γαλήνη με καλεί
ξανά να μείνω ορθός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου