Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2014

AΝΑΖΗΤΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ

Θωπεύω βελούδινα χρώματα
τριγύρω στον αέρα.
Η τρυφερότητα κάθισε στην ψυχή μου
Η νύχτα γέμισε μάτια.
Λάμπουν τόσα άστρα στα μακρινά νησιά
που δεν μπορώ να φτάσω.
Στα διαλύματα του φόβου μου
χαζεύω τα καντήλια της νύχτας.
Ακούω στο αργυρό τάσι της σιωπής
να πέφτουν οι στιγμές.
Κοιτάζω το ολάνθιστο χάος της νύχτας.
Στέκομαι στο ακίνητο σημείο
του περιστρεφόμενου κόσμου.
Η ψυχή μου ταξιδεύει μόνη στα όνειρα.
Η φαντασία κουράστηκε να συντηρεί τη μνήμη
αναζητώντας ότι δεν φαίνεται.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου