ΜΙΚΡΕΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ

Ήταν μια νύχτα του Απρίλη
που σε περίμενα να ρθεις.
Έβρεχε κι ένιωθα στα χείλη
μικρές σταγόνες της βροχής.

Σε τύλιξε όμως το σκοτάδι
σε πήρε κι έφυγες μακριά
και από τότε κάθε βράδυ
παρέα μου είναι η μοναξιά.

Αν θα γυρίσεις δεν θα βρεις
τίποτα απ ότι έχεις αφήσει.
Την ιστορία μιας ζωής
σ ένα λεπτό είχες γκρεμίσει.

Σου εύχομαι νάσαι καλά
ευχές σου στέλνω απ την καρδιά μου
για μένα ήσουνα πολλά
ήσουν ολόκληρη η ζωή η δικιά μου.

μα να θυμάσαι πως σου χάρισα
μία καρδιά γεμάτη αγάπη
κοντά σου χρόνια όμως σπατάλησα
μα εσύ δεν κράτησες από εμένα κάτι.