Οδεύσεις κάθε μέρα ποιο πολύσε κείνο το απέραντο σκοτάδι
εκεί που δεν θα νιώθεις πλέον χάδι
ούτε αγάπης το θερμό φιλί.
Οι μέρες όσο πάνε λιγοστεύουν
κι ο χρόνος βιαστικός πάντα περνά
οι νύχτες την ψυχή σου σημαδεύουν
και δίχως όνειρα ο νους σου ξαγρυπνά
.Η φλόγα απ το καντήλι αναμμένη
θαμπή της νύχτας συντροφιά
σε μια ψυχή ποια κουρασμένη
φοβάται τ αναμμένα τα κεριά.
Καθώς το ξέρεις πως μια μέρα
θα φύγεις για ταξίδι μακρινό
τίποτα μόνιμο δεν μένει εδώ πέρα
ίσως μια νύχτα μία μέρα η πρωινό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου