ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ

Πως μπορώ να ξεχάσω
πες μου αλήθεια πως
Ήταν μπόρα και πάει
ήταν ένας καημός.
Μες τη δύνη εκείνη
της πικρής μου ζωής
που πληγές μόνο αφήνει
δεν αντέχει κανείς.
Στα φτερωτά μου όνειρα
τις νύχτες που κοιμάμαι
βλέπω εικόνες μυστικές
που μου χαμογελούν
σαν μακρινά μου είδωλα
που αχνά μόλις θυμάμαι
μα σαν ξυπνώ όλα χάνονται
κι έρχονται οι σιωπές.