MEΤΑΓΓΙΣΗ

Μία βρυσούλα είναι η ψυχή σου.
που στάζει τρυφερότητα.
Η ψυχή μου πέταξε σαν τον χαρταετό
σεργιάνισε στις αλάνες του Παραδείσου.
Ένα χαμόγελο που μόλις πήγε ν ανατείλει
μάταια προσπάθησε να μεσουρανήσει
.Τα όνειρα πάντα λακίζουν
μόλις φτάσουν στις πύλες της αλήθειας.
Δεν μας περιμένουν εκεί να μας υποδεχθούν.
Κι αν κάποιο τύχει και ξεμείνει
γέρνει μαραμένο και δακρύζει.
Θ άθελα να ξεχαστώ να ονειρευτό
ν αρμενίσω μακριά εκεί. Εκεί
που δεν υπάρχουν πλανερές ελπίδες.
Θ άθελα να υπάρχει ένα αυτί
ν ακούσει το γέλιο και το κλάμα μου.
Η φιλία  δεν πρέπει να έχει κουρτίνες.
Η αγάπη μοιάζει με αίμα
για να δεχθείς τη μετάγγιση
πρέπει να έχεις την ίδια ομάδα.