Τώρα αναπολώντας
τον χρόνο που πέρασε
στις μακρινές χαραμάδες της ζωής
προσπαθώ να θυμηθώ
τους σταθμούς της.
Είναι τόσοι πολλοί
η μνήμη μπερδεύεται.
Ποιοι είναι της χαράς
και ποιοι είναι της λύπης.
Ο νους σεργιάνισε νοερά
στα ταξίδια του χρόνου.
Ξεθωριασμένες εικόνες
και άλλοτε ζωντανές.
Παρασέρνουν την ψυχή μου
σ ένα μοναχικό κάλεσμα
ενός μακρινού παρελθόντος.
Δεν πρέπει να ξεχασθεί
μαζί του θα ξεχασθεί
και η ύπαρξή μου.
τον χρόνο που πέρασε
στις μακρινές χαραμάδες της ζωής
προσπαθώ να θυμηθώ
τους σταθμούς της.
Είναι τόσοι πολλοί
η μνήμη μπερδεύεται.
Ποιοι είναι της χαράς
και ποιοι είναι της λύπης.
Ο νους σεργιάνισε νοερά
στα ταξίδια του χρόνου.
Ξεθωριασμένες εικόνες
και άλλοτε ζωντανές.
Παρασέρνουν την ψυχή μου
σ ένα μοναχικό κάλεσμα
ενός μακρινού παρελθόντος.
Δεν πρέπει να ξεχασθεί
μαζί του θα ξεχασθεί
και η ύπαρξή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου