ΠΛΑΝΗ

Πλάνη τα λόγια σου τα χίλια
που βγήκαν απ αυτά τα χείλια.
Τα λάτρεψα αλήθεια τόσο
<Ποτέ μου δε θα σε πληγώσω>
Θυμάμαι τρίτη ήταν του Μάρτη
μα ίσως νάταν και Τετάρτη.
Δεν το θυμάμαι πάνε χρόνια
παιδιά σαν παίζαμε στ αλώνια.
Μα τίποτα απ τα λόγια εκείνα
μου μοιάζαν ανθισμένα κρίνα
δεν μοίρισαν ούτε ανθήσαν
θλίψη μονάχα με γέμισαν.
Μείνανε τόσο μαραμένα
δεν μου θυμίζουν πια εσένα.