Πως τούτες εδώ τις ομορφιές
να μην τις ξαναδώ.
Σαν ένα περαστικό πουλί
που πίσω δε γυρίζει.
Την ασημένια Θάλασσα
τον ξάστερο ουρανό
τον ήλιο τον ολόλαμπρο
που όλα τα φωτίζει.
Τα χιονισμένα τα βουνά
τους πράσινους τους κάμπους.
Τα χρώματα των λουλουδιών
με τα αρώματα.τους.
Και το Φεγγάρι τ αργυρό
που διώχνει τα σκοτάδια.
Ποιος νάνε τάχα σκοπός
που ο άνθρωπος πεθαίνει.
Γιατί είναι σύντομη η ζωή
και τίποτα δεν μένει//.
να μην τις ξαναδώ.
Σαν ένα περαστικό πουλί
που πίσω δε γυρίζει.
Την ασημένια Θάλασσα
τον ξάστερο ουρανό
τον ήλιο τον ολόλαμπρο
που όλα τα φωτίζει.
Τα χιονισμένα τα βουνά
τους πράσινους τους κάμπους.
Τα χρώματα των λουλουδιών
με τα αρώματα.τους.
Και το Φεγγάρι τ αργυρό
που διώχνει τα σκοτάδια.
Ποιος νάνε τάχα σκοπός
που ο άνθρωπος πεθαίνει.
Γιατί είναι σύντομη η ζωή
και τίποτα δεν μένει//.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου