ΠΟΥΛΙ ΜΟΝΑΧΟ

Όταν το βράδυ έρχεται
και πέφτει το σκοτάδι.
Όταν τ αστέρια χάνονται
δεν βγαίνει το φεγγάρι
τότε κι εγώ μελαγχολώ
γιατί μου έχεις λείψει
στη μοναξιά μου χάνομαι
και με σκεπάζει η θλίψη.

Δίχως ένα γέλιο μια φωνή
στην άδεια κάμαρά μου
δεν νιώθω τότε ζωντανή
πουλί μονάχο κι έρημο
που κόψαν τα φτερά μου.

Πως τα γυρίζει η ζωή
και όλα τα αλλάζει
μόλις βγει ήλιος το πρωί
σε λίγο συννεφιάζει.