ΤΟ ΑΣΤΈΡΙ

Έφτασα στης ζωής το δείλι
κι είναι η ψυχή μου αλαφρωμένη
χαμόγελο αχνό απ τα χείλη
στέλνω σε σε αγαπημένη.

Κι αν έχει αδειάσει η καρδιά μου
από βουβό δάκρυ όμως τώρα
ήρθε ο ήλιος στα όνειρά μου
σκόρπισε σύννεφα και μπόρα.

Μα κι αν το φως της μέρας σβήσει
και πέσει το βαθύ σκοτάδι
θα έχει η καρδιά μου ηρεμήσει.
απέραντα αυτό το βράδυ

.Και στης ψυχής μου εκεί την άκρη
θάχω φυλάξει ένα αστέρι
τις νύχτες λάμπει μα ποιος ξέρει
αν θα μου φέρει πόνο δάκρυ.

Η λάμψη του με πλημμυρίζει
στο φως του λούζεται η ψυχή μου
κάνε Θεέ μου να φωτίζει
και την υπόλοιπη ζωή μου.