Ο ΥΠΝΟΣ

Ο ύπνος μοιάζει αχάραγος.
Βραχνά λαλήματα από νυχτοπούλια.
Η ψυχή σηκώθηκε όρθια.
Αφουγκράζεται τη σμαραγδένια
γραμμή της λυκάυγειας.
Απραξία ο νους δεν κινείται.
Ένας απόηχος λύπης παρασύρει
ξέφτια θαμπά από εικόνες.
Γλίστρησαν και βυθίστηκαν
στο σκοτεινό χάος του μυαλού.
Καμιά προοπτική στον συλλογισμό.
Δεν υπάρχει συνέχεια στη διαδρομή.
έφραξαν οι δρόμοι της σκέψης.
Συνοστίζονται τα λόγια.
Μα η φωνή δεν τα προωθεί.
Δεν αναπνέουν πνίγονται.
Σκόνταψε το συναίσθημα
μπρος στην αμηχανία.
Και κείνη κοκκίνισε στο αδιέξοδο.
Πως ν ανασύρει το νου
απ τον βυθό του ύπνου.