ΑΔΕΙΟ ΤΟΠΙΟ

Έκρυψα  με τα δυό χέρια μου
τα μάτια μου. Για να μη δεις τα δάκρυα μου
τον  πόνο μου που ένοιωθα
σαν έφευγες μακριά μου.

Τα σκούπισα κρυφά με το μαντήλι μου
μετά το κούνησα για να σου πω αντίο.
Και συ καθώς ξεμάκρυνες
με έγνεφες. Κι ανέβηκες στο πλοίο.

Απόμεινα να σε κοιτώ σαν στήλη
άλατος. Χαμένος σ αδεινό τοπίο
Ο κόσμος γύρω μου αόρατος
κι η μοναξιά άγριο θηρίο.

Με κοίταξε με τα δυό μάτια της
ένοιωσα φόβο μέσα στη ψυχή μου
καθώς η ερημιά τώρα μου  έδειχνε
το δρόμο που θα βάδιζε μαζί μου.