ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Πάρε τα δάκρυα μου και φύγε.
Ταξίδεψε με τον άνεμο.
Ο πόνος μου βαρείς δεν κουβεντιάζεται.
Κομμάτια της ψυχής μου αιωρούμενα.
Τα όνειρα σαν διαβατάρικα πουλιά
αλητεύουν στο σκοτάδι της νύχτας.
Ο λόγος έμεινε μισός.
Όταν σου μίλαγα δεν άκουγες.
Η φωνή μου δονούνταν από κύματα αγωνίας.
και συ ταξίδευες στο πέλαγος της σιωπής.
Τώρα πια ο χρόνος υφαίνει το άγνωστο
και γω μετράω τους κόμπους της ερημιάς μου.