ΗΣΟΥΝ ΜΙΚΡΟΣ

Ήσουν μικρός και σε κρατούσα
σε έσφιγγα στην αγκαλιά μου
σε γέμιζα με τα φιλιά μου
γέμιζες όλη μου τη ζωή.

Μα σαν μεγάλωσες μικρέ μου
γλίστρησες απ την αγκαλιά μου
αραίωσαν και τα φιλιά μου
αγάπη μου μοναδική.

Τώρα ποια άνδρας έχεις γίνει
μακριά είναι η εποχή εκείνη
που σ έσφιγγα στην αγκαλιά μου
γέμιζε με χαρά η καρδιά μου.

Δεν έρχεσαι στο σπίτι τώρα
μακριά μου ζεις έχεις φαμίλια
μα τα δικά μου τρέμουν χείλια
σαν μένει άδεια η αγκαλιά μου
σε ποιόν να δώσω τα φιλιά μου.

Πως άλλαξε η ζωή πως πάει
πως τη καρδιά μου τη σκορπάει
την κόβει σε κομμάτια χίλια
για σε και όλη τη φαμίλια.