![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgIH-2GVMSqKl-uMkI1RyQ0qZ3r_etZ_KwGkh_ahP5izK4bPbLQzPhDXzZzO70oOugu1I3wiJN8hSVSCSFiOMFa-zFVkfGTakrJ94n9OTnr-Hb2-vmFSiOaqA7KoYohrLtKFmjboUjWACWU/s1600/%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BF+%CF%84%CE%BF%CE%BE%CE%BF.jpg)
στης θάλασσας τη λύπη
η συννεφιά του πόνου
σ έκανε να φαντάζεις
βροχή και αστραπή
Μα μέσα στου πελάγου
τη μοναξιά του χρόνου
ανάμνηση είσαι μόνο
από μια νεροποντή.
Δυό βήματα ποιο πέρα
άνοιξε πάλι η μέρα
μ ένα ουράνιο τόξο
λούστηκε ο ουρανός.
Ελπίδα έχει φέρει
της ίριδας το χρώμα
κι από της γης το χώμα
ξεπρόβαλε ο ανθός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου