ΞΕΡΕΙΣ.

Ξέρεις πως είναι να σωπαίνεις΄΄
στούς ήχους γύρω σου π ακούς΄΄
Ξέρεις πως είναι να διαβαίνεις
στενά και δρόμους σκοτεινούς΄΄

Ξέρεις πως είναι να κοιτάζεις
ένα ολόγιομο φεγγάρι
να προσπαθείς να το διαβάζεις
με της ψυχής σου το λυχνάρι΄΄

Ξέρεις πως είναι όταν νυχτώνει
να χάνεσαι μες στα σκοτάδια
κι όταν αργεί να ξημερώνει
μένεις με την ψυχή σου άδεια.΄΄

Ξέρεις πως είναι να ελπίζεις
να χάνεται όμως η ελπίδα
και συ ακόμη να πασχίζεις
μήπως δεις φως η μια αχτίδα.΄