![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAbH1w9qD_OpJtmJW9JcjzPW-9D653gVpRPA35BURBsm_qjbnfw_4ijZWxTg48FxA6Aor6DCl56pH3cg-rEEr-ckFrXF_gMwN8LNTrleBIFckE42Q3ZzWbmKGz5NuEAcH1vfEWnNs4g5ry/s1600/images+(2).jpg)
σαν ψίθυρος του ρυακιού
σαν το βασίλεμα μιάς μέρας
στο τέλος του καλοκαιριού.
Ήρθες σαν τη βροχή που πέφτει
σε χώμα άνυδρο ξερό.
Σαν είδωλο μες στον καθρέφτη
μα να σ αγκήξω δεν μπορώ.
Ήρθες όπως το χελιδόνι
την Άνοιξη έφερες ξανά
κι έκτισες κάτω απ το μπαλκόνι
με την καρδιά μου μια φωλιά.
Μα σαν σε όνειρο σε είδα
ν αλλάζεις χίλιες δυο μορφές
μια φευγαλέα ηλιαχτίδα
που φώτισε όλες τις σκιές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου