ΣΤΗ ΜΑΙΡΗ

Βρήκα το σπίτι σου απόψε
έρημο κι άδειο από σένα
στα βάζα άνθη μαραμένα
και μυρωδιά ενός χαμού.
Όλα για σε μιλούν καλή μου
γέμισε θλίψη η ψυχή μου.

Σκόρπιες εικόνες στο τραπέζι
από παλιές φωτογραφίες
στην άκρη μόνη μια κιθάρα
βουβή πια δεν θα ξαναπαίζει.

Ακόμα είδα τη μορφή σου
σε μια φωτογραφία πλάι
ένοιωσα σαν να μου μιλάει
σαν νάσουνα εκεί μαζί μου
πάντα θα σ έχω στη ψυχή μου.
Το πιάνο παράμερο και κείνο
θαρρείς πως είναι κει στην άκρη
με ένα πονεμένο δάκρυ
ώρα καλή σου λέω καλή μου.