![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3o9Z8c9v-GAWlph5pHcdCloAXWnxjax3sF8fdRjhhnWthNTeYjpmvOW7aAH6OUTThmNpN4_8Faj4g3pRktwsAGy-4MbGMWGGl3ZVIK39NIUpoRQM9umiYVH4YD9F7M-qF2UnKcu77Unum/s1600/images+(20).jpg)
πάνω τους θα γράψω ένα τραγούδι.
Θα τρέξω εκεί που πρωτ άκουσα τη φωνή σου.
Θα τρέξω εκεί που πηγαίνει σφυρίζοντας ο άνεμος
Μες στη σιωπή μιας ατέλειωτης μοναξιάς.
Δεν θα βρει εμπόδιο το τραγούδι μου.
Ο Αυγερινός θα φέγγει τον δρόμο του
καθώς ο άνεμος θα το ακουμπήσει στα πόδια σου.
Μέσα σε κάθε στοίχο μου και ένα θολό ποτάμι.
Πάντοτε σκοτεινό και μισοφωτισμένο.
Θυμάμαι το πρόσωπο σου ένα ΦΙΛΈΡΗΜΟ ΦΕΓΓΆΡΙ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου