ΤΟ ΠΟΡΦΥΡΟ ΦΩΣ

Ο ήλιος στάλαζε από ψηλά
το χλωμό του φως
στο χρώμα του λεμονιού.
Μέσα από ένα γκρίζο
.πυκνό σύννεφο.
Τα ισχά κλαδιά των δένδρων
άπλωναν σαν χέρια να τον πιάσουν
Και κείνος σκόρπαγιε
φιλιά στα σύννεφα.
Σκέψεις κλειστές
στην απροσδόκητη
παραβίαση της μνήμης
τρύπωσαν μέσα
από τις χαραμάδες του νου μου.
Ρίγησα ελαφρά.
βλέποντας το πορφυρένιο φως
να σβήνει στην επιφάνεια
μιας ήρεμης θάλασσας,
Ένιωσα ένα κομμάτι ζωής
να. χάνεται μαζί του.
Μία φάση της ζωής
έφτασε στο τέλος της
μαζί με το τέλος μιας μέρας..