ΔΙΧΩΣ ΓΥΡΙΣΜΟ.

Μη ρίχνεις κρίμα κι άλλο στη ψυχή μου
είναι βαρύ για μένα ακόμη μια φορά.
Μπόρες και θύελλες πολλές είχε η ζωή μου
ήταν τριγύρω μου όλα παγερά.

Τώρα που λίγο φως μία αχτίδα
ήρθαν και φώλιασαν κοντά μου σιωπηλά.
Λησμονημένης μου χαράς ελπίδα
θροίζοντας με χάιδεψε απαλά.

Ήταν εκείνα πέτρινα τα χρόνια
άλλοι μας διαφεντεύαν τη ζωή
τώρα που στα μαλλιά μας  ήρθαν χιόνια
θα ζούμε με αναμνήσεις πιο πολύ.

Όμως βαθιά φωλιάζει στη ψυχή μας
το όνειρο που δεν βγήκε αληθινό
θε να το πάρουμε για πάντοτε μαζί μας
σε ένα τόπο που δεν έχει γυρισμό.