ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ

Τα μαύρα σου μάτια
μη χάσουν τη λάμψη
σε κείνα θα βλέπω
το φως της αυγής.
Κι αν φύγουν τα χρόνια
κι ως μ έχουν γεράσει
σε κείνα θα βρίσκω
νερό της πυγής.
Κι αν φύγει η εικόνα σου
που έχω στον νου μου
σκοτάδι θα γίνει
τριγύρω μου πια.
Κοντά σου αν δεν είμαι
και ξάφνου σε χάσω
νεκρό θα με βρούνε
σε κάποια γωνιά.
Μα ακόμη στο λέω
τι κι αν αποθάνω
το φως των ματιών σου
θα πάρω μαζί
μαζί με τ αστέρια
θα φέγκουνε πάνω
θα στέλνουν τη λάμψη τους
κάτω στη γη.