![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijxxBxOfNF5XQFxMYK67j-tWL8GYII4791pbluByKmWXr1zR2RoVlnJnxBX0mCxXFKmFo6PVt5Ng2LtXzBlqQuT_IiXKtT1eHd34eir1gPwlFwTqm2uaN4F07UIfsTWpzMY-H4s5L9I2fs/s320/images+(5).jpg)
έστω κρυφό έστω στερνό
σ όσα δεν έχουν γυρισμό
και αφορούν εμάς τους δύο.
Σε μια νύχτα φωτισμένη
απ τα καντήλια τ ουρανού
ψαλμούς ν ακούω εσπερινού
νάναι η ψυχή μου αναπαυμένη.
Παράπονο αχνιστό στο νου οι σκέψεις
η σιωπή φυλάκισε και πάλι την αλήθειες
πως απ το θάνατο να ξαναζωντανέψεις
τα όνειρα και τις χαρές τις κρύφιες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου