ΓΙΕ ΜΟΥ

Βουβό σε βλέπω κάθε τόσο
δεν σου μιλώ μην σε πληγώσω
τα μάτια σου όλο κοιτάζω
χάνομαι μέσα τους στενάζω
ψάχνω να βρω μα στα χαμένα
τι έχουν κι όλο είναι θλυμένα.
Μα τι σε βασανίζει τόσο
νομίζεις πως δε θα σε νιώσω
Με κλείνεις έξω απ την καρδιά σου
άσεμε νάρθω πιο κοντά σου.
Μακρυά μου είσαι κι όλο φεύγεις
νιώθω πως όλο μ αποφεύγεις
δεν ξέρω αλήθεια τι να κάνω
πως να βοηθήσω τι να πω
χάνομαι μες τους λογισμούς μου
εκεί όλη μέρα τριγυρνώ
πάντα κοντά σου είναι ο νους μου
Δεν χρειάζεται να σου το πω
παιδί μου πόσο σ αγαπώ


.
.