ΧΑΜΕΝΗ ΝΙΟΤΗ

Ω χαμένη μου νιότη δε βρίσκω
λόγια άλλα για σένα να πω
παρά μόνο θλιμμένο σκοπό
σιγανά καθώς θ αποθνήσκω

Πως διαβαίνεις με τόση βιασύνη
πριν προφτάσω τα μάτια ν .ανοίξω
την αυγή μια ματιά να τη ρίξω
φτάνει η νύχτα και μου τα κλείνει.

Όλοι οι μήνες οι μέρες οι χρόνοι
μαζεμένοι σε μία στιγμή
σαν να βγαίνουν μπροστά σε σκηνή
μας πλανεύουν και μένουμε μόνοι

Ω ζωή είσαι ,ωραία μα λίγη
ο χορός σου πολύ δε διαρκεί
η ψυχή ειν ,ακόμη παιδική
απ το γέρικο σώμα σαν φύγει.