ΠΑΤΡΙΔΑ

Πόσα ταξίδια έκανα και πόσους τόπους είδα
έκανα τόσες διαδρομές νύχτες και πρωινά.
Με ήλιους κατακόκκινους που καιν τα μεσημέρια.
μ ΄΄αεροπλάνα πέταξα με πλοία και με τρένα
ταξίδια τόσα έκανα και γνώρισα τα ξένα.
Είδα αεροδρόμια απάνεμα λιμάνια
φουρτουνιασμένες θάλασσες και ήρεμα ακρογιάλια
Είδα νησιά πανέμορφα με σπίτια ασπροντυμένα
με θαλασσιά θυρόφυλλα κι ασβεστωμένες στράτες.
Ξάστερους είδα ουρανούς μ αστέρια φορτωμένους
απέραντους ωκεανούς κυματοχτυπημένους
Βουνά πρασινοστόλιστα πλαγιές ηλιοβαμμένες
λιβάδια λουλουδόσπαρτα λίμνες ονειρεμένες.
Και  πολιτείες γνώρισα πολύβουες μεγάλες
χωριά που τα μπαλκόνια τους ζώναν περικοκλάδες.
Είδα ναυάγια στη στεριά ανθρώπους ξεχασμένους
η δυστυχία τους τσάκισε τους έριξε σε βράχους
και μέσα εκεί στην ερημιά τους άφησε μονάχους.
Χορτάσανε τα μάτια μου απ όλα αυτά που είδα
ν΄΄ αράξω θέλω να σταθώ κάπου να ησυχάσω
γι   αυ'τό το πιο καλύτερο λιμάνι που θ 'αράξω
είσαι  εσύ Πατρίδα.