ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Πενήντα χρόνια πέρασαν
σαν νάτανε αγέρας
σκορπίζοντας τριγύρω μου
λογής λογής καρπούς.
Σαν νάτανε περίπατος
που έκανα μιας μέρας
αφήνοντας στο διάβα μου
μυριάδες στεναγμούς.
Αλήθεια συλλογίζομαι
πως φύγαν τόσα χρόνια
ούτε που το κατάλαβα
σαν νάταν μια αστραπή
που ξάφνου έφερε βροχή
κι έπειτα ήρθαν χιόνια
πάγωσαν όλα γύρω μου
κρύωσε και η ψυχή.
Και τώρα σκύβω από τη γη
μαζεύω απομεινάρια
μίας ζωής που πέρασε
κομμάτια σκορπισμένα
σαν φύλλα όπου έριξε
απ του δένδρου τα κλωνάρια
ένας αγέρας δυνατός
στης νύχτας τη σιγή,